Dokładne kodowanie medyczne ma kluczowe znaczenie dla administracji opieki zdrowotnej, badań naukowych i poprawy jakości. W warunkach intensywnej terapii precyzja kodowania bezpośrednio wpływa na sposób alokacji zasobów, pomiar wyników leczenia pacjentów i refundację placówek opieki zdrowotnej. Zrozumienie rzetelności tych kodów ma nadrzędne znaczenie dla skutecznego zarządzania opieką zdrowotną i kształtowania polityki.
W niedawnym badaniu zagłębiono się w rzetelność danych administracyjnych dotyczących pacjentów w stanie krytycznym, w szczególności analizując dane z Medicare Provider Analysis and Review (MedPAR). Badanie, łączące dane z bazy danych Acute Physiology and Chronic Health Evaluation (APACHE) Outcomes z rejestrami MedPAR, miało na celu ustalenie, w jakim stopniu kody administracyjne oddają rzeczywistość doświadczeń na oddziale intensywnej opieki medycznej (OIOM). Badanie koncentrowało się na pacjentach w wieku 65 lat i starszych w 46 amerykańskich szpitalach w latach 2009–2012, okresie istotnym dla kontekstu wytycznych dotyczących kodowania około 2017 r., biorąc pod uwagę opóźnienie w analizie danych i ewolucji wytycznych.
Badanie wykazało, że chociaż dane MedPAR są wysoce rzetelne w identyfikacji śmiertelności szpitalnej pacjentów na OIOM-ie, ich zdolność do wychwytywania konkretnych interwencji, takich jak wentylacja mechaniczna, jest bardziej ograniczona. W szczególności, oceniając wentylację mechaniczną – kluczowy wskaźnik ciężkości stanu krytycznego – kody procedur w MedPAR wykazały wysoką swoistość (96,0%), co oznacza, że gdy kody wskazywały na wentylację mechaniczną, było wysoce prawdopodobne, że jest to prawda. Jednak czułość była tylko umiarkowana (58,4%). Oznacza to, że dane MedPAR pomijały znaczną część pacjentów, którzy faktycznie otrzymywali wentylację mechaniczną na OIOM-ie, co zostało odnotowane w bardziej szczegółowej bazie danych APACHE.
Ta rozbieżność ma istotne implikacje dla sposobu, w jaki interpretujemy dane dotyczące opieki zdrowotnej, i potencjalnie dla opracowywania i stosowania wytycznych dotyczących kodowania opieki krytycznej. Na przykład wartość predykcji pozytywnej (89,6%) sugeruje, że gdy MedPAR koduje wentylację mechaniczną, zazwyczaj jest to poprawne. Jednak umiarkowana czułość i wartość predykcji negatywnej wynosząca 79,7% uwypuklają znaczne niedoszacowanie stosowania wentylacji mechanicznej, gdy polega się wyłącznie na danych administracyjnych. Ponadto w przypadkach zakodowanych jako wentylacja mechaniczna MedPAR miał tendencję do przeszacowywania czasu trwania wentylacji przekraczającej 96 godzin w porównaniu z bazą danych klinicznych (36,6% vs 27,3%).
Wnioski z badania podkreślają kluczowy punkt: chociaż dane administracyjne, takie jak MedPAR, oferują solidne informacje o śmiertelności pacjentów na OIOM-ie, mogą nie w pełni oddawać niuansów interwencji w opiece krytycznej, takich jak wentylacja mechaniczna. Sugeruje to, że szacunki dotyczące stosowania wentylacji mechanicznej w USA, w szczególności te pochodzące wyłącznie z danych administracyjnych, mogą wymagać korekty w górę. Dla osób zaangażowanych w aktualizację lub wykorzystywanie wytycznych dotyczących kodowania opieki krytycznej, w tym tych istotnych dla roku 2017, niniejsze badanie podkreśla znaczenie zrozumienia ograniczeń różnych źródeł danych i dążenia do bardziej kompleksowych i czułych praktyk kodowania, aby dokładnie odzwierciedlić złożoność opieki krytycznej. Wyniki te przemawiają za ostrożnością przy wykorzystywaniu samych danych administracyjnych do oceny częstości występowania i charakterystyki stanu krytycznego oraz podkreślają ciągłą potrzebę dokładnego i rzetelnego kodowania opieki krytycznej w celu skutecznego informowania o decyzjach i polityce w zakresie opieki zdrowotnej.
